Մարիամ Ղազարյան
Վերջին տարիներին ՍՄՄ մասնագետների շրջանում նկատելի է հստակ միտում` նախընտրում են հեռավար կամ կես դրույքով աշխատանք, ինչը, ցավոք, ավելի շատ խնդիրներ է ստեղծում, քան լուծումներ տալիս, օրինակ համալրումները համարյա դարձել են անհնար։
Թեև այս մոդելը աշխատակիցների տեսանկյունից կարող է հարմար լինել, գործատուների համար այն լուրջ մարտահրավեր է դառնում՝ ազդելով աշխատանքի արդյունավետության, պատասխանատվության և թիմային մշակույթի վրա։
Մասնագետները հաճախ միաժամանակ ներգրավված են 4-5 տարբեր նախագծերում, ինչը նշանակում է, որ նրանց ուշադրությունը ցրված է և ոչ մի ընկերություն չունի առաջնային տեղ նրանց օրակարգում։ Սա կարող է հանգեցնել ժամկետների խախտման, ստանդարտներից շեղման և աշխատանքի որակի անկման։
Հեռավար աշխատակիցները հիմնականում դուրս են մնում թիմային դինամիկայից, ինչը դժվարացնում է գաղափարների համատեղ մշակումն ու մարքեթինգային ռազմավարությունների ճիշտ իրագործումը։
Հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ թեև մասնագետների 68%-ը նախընտրում է հեռավար աշխատանքը, 45%-ը գործատուների նշում է, որ դա հանգեցրել է արտադրողականության անկման։
Պետք է խթանել գրասենյակային աշխատանքը` գոնե շաբաթական որոշակի օրեր, որպեսզի թիմային մշակույթը պահպանվի։
Աշխատանքի գնահատման չափանիշները պետք է ավելի հստակ լինեն, որպեսզի հստակ երևա` ով ինչ արդյունք է ապահովում։
Հնարավորության դեպքում սահմանափակել միաժամանակ տարբեր նախագծերում աշխատելու հնարավորությունը՝ ապահովելու ավելի մեծ ներգրավվածություն տվյալ բրենդի կամ կազմակերպության մեջ։
Գործատուները պետք է առավել զգոն լինեն՝ վերահսկելով աշխատանքի որակը, մասնագետների ներգրավվածությունը և վերջնական արդյունքները։ Առանց հստակ կառավարման, այս միտումը կարող է ավելի շատ վնաս հասցնել, քան օգուտ բերել բիզնեսի զարգացմանը։
Share this article on your social media platform!