Ինչպես նշում է Amy Edmondson-ը իր «The Fearless Organization» գրքում

«Հաջողակ թիմերը սխալվում են, բայց չեն լռում։ Նրանք քննարկում են, վերլուծում և միասին լուծում ցանկացած խնդիր»։

Ժամանակակից կազմակերպություններում տեխնոլոգիաները զարգանում են կայծակնային արագությամբ, սակայն մարդկանց հետ կապված հիմնախնդիրները մնում են նույնը՝

• լսված լինելու կարիք,
• հարգանք,
• վստահություն,
• ազատ արտահայտվելու հնարավորություն։

Այս բոլոր արժեքները մի կենտրոնական երևույթի շուրջ են համախմբվում՝ հոգեբանական անվտանգություն։

Ի՞նչ է հոգեբանական անվտանգությունը

Սա պարզապես գեղեցիկ արտահայտություն չէ։ Հոգեբանական անվտանգությունը այն միջավայրն է, որտեղ աշխատակիցը կարող է բաց խոսել, սխալվել, սովորել և զարգանալ առանց վախի։

Որպես ՄՌԿ մասնագետ, ով ղեկավարում է 200 հոգանոց թիմ, վստահորեն կարող եմ ասել՝ հոգեբանական անվտանգությունը թիմի առողջության և կազմակերպության կայունության առանցքային բաղադրիչներից է։

Երբ մարդիկ չեն վախենում քննադատությունից կամ աշխատանքը կորցնելուց, նրանց ստեղծագործական ներուժը բազմապատկվում է։ Թիմը դառնում է համագործակցող, ճկուն և կենդանի օրգանիզմ՝ ունակ լուծելու ցանկացած մարտահրավեր։

Սա ուղեղում տեղի ունեցող քիմիական պրոցես է․ կրճատվում է կորտիզոլի մակարդակը՝ սթրեսի հորմոնը, և բարձրանում է օքսիտոցինը՝ վստահության հորմոնը։ Ի դեպ, եթե թիմում միայն կորտիզոլն է աճում, ապա ղեկավարը պետք է դառնա քիմիկոս, ոչ թե լիդեր։

Ահա, թե ինչ դրական և բացասական արդյունքների կհանգի կազմակերպությունը աշխատավայրում հոգեբանական առողջության կենսամակարդակի կայուն կամ անկայուն ցուցանիշների դեպքում:

Դրական կողմերը

Ստեղծարարություն և նորարարություն

Աշխատակիցները ազատ են արտահայտվելու և նոր գաղափարներ առաջարկելու հարցում։

Թիմային համագործակցություն

Անվտանգությունը խթանում է առողջ հաղորդակցություն և միմյանց աջակցելու պատրաստակամություն։

Արագ ուսուցում և աճ

Սխալները թաքցնելու փոխարեն վերլուծվում են, ինչը խթանում է անհատական ու թիմային զարգացումը։

Նվազ սթրես, բարձր ներգրավվածություն

Մարդիկ ավելի բավարարված են իրենց աշխատանքով և կազմակերպության մշակույթով։

Բացասական կողմեր

Անսահման ազատություն՝ առանց պատասխանատվության

Որոշ աշխատակիցներ կարող են շահարկել ազատ միջավայրը՝ թուլացնելով կարգապահությունը։

Կեղծ համերաշխություն

Խուսափում են իրական խնդիրներից, որպեսզի «չվնասեն մթնոլորտը»։

Կարգապահության անկում

Առանց հստակ սահմանների՝ թիմը կարող է զրկվել ուղղորդվածությունից։

Ինչպե՞ս պահել հավասարակշռությունը

Հոգեբանական անվտանգությունը չի նշանակում՝ «ամեն ինչ կարելի է»։ Այն պետք է ուղեկցվի հստակ սահմաններով, արժեհամակարգով և պատասխանատվությամբ։ Սա համակարգված աշխատանք է՝ լիդերի կողմից խթանվող, ոչ թե միայն հույզերով առաջնորդվող մթնոլորտ։

Աշխատանքային մշակույթը, որտեղ յուրաքանչյուր աշխատակից արժևորվում է անհատապես և լուծվում են նրա իրական կարիքները, ստեղծում է ոչ միայն լավ արդյունքներ, այլ նաև՝ ուրախ, վստահ ու առողջ աշխատակիցներ։

Եզրակացություն

Հոգեբանական անվտանգությունը առաջնորդության ուժն է՝ ոչ թե խաթարիչը և եթե ցանկանում ենք ունենալ ճկուն, զարգացող և նվիրված թիմեր, ապա պետք է սկսենք հենց դրանից։